Begeleider bij woonvoorziening Sluiszicht (Nes aan de Amstel)
Doelgroep: Hier wonen mensen met een licht verstandelijke beperking en complexe gedragsproblemen, beter bekend als LVB+
Waar: Nes aan de Amstel
Bij woonvoorziening Sluis-Zicht zijn ze op zoek naar een begeleider of begeleidster die stevig in zijn/haar schoenen staat. Door de gedragsproblematiek hebben ze een minimum van 16 uur week, meer is in overleg mogelijk! Op Sluis-Zicht zijn onze medewerkers gespecialiseerd in observatie en behandeling van gedragsstoornissen. Mensen wonen en werken een bepaalde periode op deze locatie met als doel tot rust te komen en een zodanige structuur in hun leven te krijgen dat ze weer met lichtere vormen van ondersteuning kunnen leven. Ze hebben vaak een erg moeilijke periode achter de rug en de begeleiding probeert opnieuw structuur in hun leven te brengen.
Er is veel individuele aandacht voor cliënten op de voorziening. Ze zijn vaak hun hele leven enorm overvraagd en reageren sterk op prikkels van buitenaf. Door rust en een op de persoon gerichte structuur te geven, gaat het vaak snel al wat beter. Het is belangrijk dat je sterk in de schoenen staat en geduld hebt. Een begeleider van Sluis-Zicht gaf aan: “We hebben in de jaren dat we hier aan het werk zijn gemerkt dat één ding daarbij erg belangrijk is: geen haast hebben. Als het vandaag niet lukt dan proberen we het morgen gewoon weer een keer.”
Word jij enthousiast van deze woonlocatie en voldoe jij aan het bovenstaande plaatje? Laat het ons dan weten, dan zorgen wij dat er een kennismaking kan plaatsvinden. Daarna kan er altijd een dag worden meegelopen om te ontdekken of jouw beeld van de opdracht overeenkomt met de praktijk!
Benieuwd naar de bewoners? Een van de bewoners, Michel, vertelt zijn ervaringen in geur en kleur. Hij woont nu twee en een half jaar in Sluis-Zicht: “Ik was erg onrustig toen ik hier kwam. Ik woonde bij mijn moeder maar dat ging niet meer. Toen hebben ze me hiernaartoe gebracht. Ik ben hier veel rustiger geworden, maar of ik hier wil blijven, nou nee. Ik werk elke dag op het landgoed. Dat moet, maar ik vind dat eigenlijk best saai. Het is wel lekker in de buitenlucht, maar ja, de hele tijd dieren verzorgen enzovoort dat vind ik eentonig. Ik zou liever gaan vakkenvullen in de supermarkt. Wat ik ook moeilijk vind is dat je niet zomaar naar buiten mag ‘floepen’. Gewoon even naar het dorp om te kijken of er aanbiedingen zijn in de winkels. Laatst dacht ik dat het me bijna lukte, maar toen werd ik toch weer tegengehouden. We doen hier natuurlijk ook dingen die ik wel leuk vind. Wandelen bijvoorbeeld. Vroeger liep ik de vierdaagse, elke dag 50 kilometer. Dat zou ik nu niet meer kunnen, maar we lopen hier in de polder. Stevige wandelingen, samen met de begeleiding. Er is hier ook gezelligheid. We zitten met z’n vijven op één groep. Het zijn leuke mensen. We kunnen goed samen aan tafel eten. Maar toch, als het aan mij ligt ga ik in de toekomst weer ergens anders wonen. In een huis in de stad, zodat ik overal zelfstandig naar toe kan gaan. Dat is mijn wens.”
