Woonvoorziening Amstelmeer en Zeilbrug

Zou je iets over jezelf willen vertellen?

“Ik ben Lucinda en ik ben 24 jaar. Ik ben mijn Psychologiebachelor aan het afronden en volg de master Klinische Neuropsychologie. Bij Klinische Neuropsychologie staat de werking van de hersenen centraal. Ik werk momenteel op verschillende locaties zoals Woonvoorziening Amstel-Meer en de Zeilbrug en heb een tijd bij Muiderpoort gewerkt tot deze locatie dichtging.

Zorgstudent Lucinda

Hoe ben je terecht bij ons gekomen?

Voordat ik bij de Tamarinde aan de slag ging maakte ik schoon bij ouderen. Ik wilde werk doen dat een echte toevoeging kan zijn op mijn studie, waardoor ik vrij bij jullie terecht kwam! Inmiddels werk ik al meer dan anderhalf jaar bij de Tamarinde.

Zou je wat meer willen vertellen over de Amstel-Meer?

Amstel-Meer is een woonlocatie in Aalsmeer waar cliënten met een matig verstandelijke beperking wonen. Het is niet dat zij lichamelijk beperkt zijn, maar mentaal hebben de bewoners een vrij laag niveau. Het niveau verschilt per woning. Op de woning waar ik aan de slag ben gegaan zijn de mensen vrij zelfstandig in de alledaagse taken zoals het gaan naar het toilet maar is het IQ bijvoorbeeld laag waardoor zij veel begeleiding nodig hebben.

Kan je wel met ze praten?

Praten is voor veel bewoners moeilijk. Met sommige bewoners kun je een klein beetje praten maar over het algemeen moet je te zoeken naar alternatieve manieren om met de bewoners te kunnen communiceren. Het is vaak niet duidelijk wat ze willen zeggen waardoor je naar kleine gebaren moet kijken om elkaar te kunnen begrijpen.

Hoe ga je daar dan mee om?

De bewoners op deze locatie zijn wat ouder en zitten al jaren op deze woning. Als je helder tegen ze praat, dan begrijpen ze vaak wel wat je bedoelt. Wanneer je niet duidelijk genoeg met de bewoners communiceert, dan vang je snel signalen op. Dit kunnen kleine signalen zijn, maar vaak zullen ze tegenwerken, waardoor je merkt dat er iets aan de hand is.

Kan je iets kenmerkend vertellen over de doelgroep?

Qua niveau zijn de bewoners eigenlijk peuters in een volwassen lichaam. Zo ga je ook met hen om. Omdat zij er gewoon uitzien als volwassen mensen, moet je daar wel een beetje een middenweg in vinden.

Hoe is de verhouding tussen ADL en begeleiding?

Op deze locatie is er veel verzorgende adl. Ik begin hier om 07:00 uur en dan haal ik ze uit bed en help ik ze met douchen, tandenpoetsen en aankleden. Vervolgens gaan we naar het dagcentrum om activiteiten te doen. Dan help ik ze ook met naar het toilet te gaan. Ze kunnen wel zelf naar het toilet, maar je bent er altijd ondersteunend bij.

Hoe werd je daarin begeleidt?

Ik heb denk ik twee dagen meegelopen. Dan gingen de ervaren begeleiders met mij mee en dan kon ik zelf aan de slag. Dan kreeg ik tips met hoe je een luier aan kon doen omdat sommige bewoners dat niet meer zelf kunnen. Dat zijn handelingen waarvan je denkt dat je dit al weet, maar als je het uiteindelijk doet gaat het super onhandig. Als je het eenmaal een paar keer hebt gedaan dan gaat het prima!

Was je beeld van tevoren hetzelfde als dat je daar kwam?

Ik weet niet zo goed wat ik moest verwachten. Ik ging er met een open blik in en wilde ervaring opdoen. Ik had er van tevoren niet bij stilgestaan dat er veel verzorging bij kwam kijken, maar ik vind het niet vervelend om te doen. Het is een onderdeel dat bij het werk hoort en het is fijn om deze mensen te kunnen helpen.

Zou je wat meer willen vertellen over het Activiteitencentrum Zeilbrug?

Ja dit is een activiteitencentrum voor mensen met een niet aangeboren hersenletsel, ook wel NAH genoemd. Deze mensen kunnen op deze locatie verschillende activiteiten ondernemen. Zij komen rond 9:30 uur binnen en dan begeleid ik hen met sporten, spelletjes spelen, schilderen en muziek maken. Het is heel erg verschillend wat ik op een werkdag doe, wat iedere dag weer anders maakt. Ik vind het ook altijd leuk als ze met persoonlijke dingen naar mij toekomen en ik ze hen daarbij kan helpen, zoals het omgaan met hun eigen telefoon.

Wat is niet-aangeboren hersenletsel voor een doelgroep?

De NAH doelgroep is heel verschillend van de MVB doelgroep. Mensen met een hersenletsel hebben een heel leven gehad, waarin ze heel veel dingen te weten zijn gekomen. Deze mensen waren voor het letsel net als jij en ik, maar hebben door een ziekte, beroerte of ongeluk een hersenletsel opgelopen. Hierdoor kunnen sommige mensen niet meer praten. Met hen probeer ik door middel van tijd en aandacht erachter te komen wat ze willen zeggen.

Hoe ziet jouw werkdag er bij de Zeilbrug uit?

Op deze locatie begin ik om 09:00 uur. Dan drink ik altijd even een kopje thee met mijn collega’s en verdelen wij de cliënten. In principe heb je de hele dag je eigen groepje waar je activiteiten me onderneemt. Tussen 9:30 en 10:00 uur komen de mensen binnen en help ik hen met hun jas uitdoen. Dan gaan we bijvoorbeeld een uurtje sporten en dan wordt er geluncht. Dan help ik de mensen met het klaarmaken van de lunch, bijvoorbeeld door samen tosti’s te maken, drinken in te schenken enzovoorts. In de middag is er een andere activiteit of ga ik een spelletje spelen. Daarnaast kan je natuurlijk altijd met ze praten over een bepaald onderwerp wat hen op dat moment bezighoudt. Tegen het einde van de dag zorg je ervoor dat iedereen weer zijn jas aan heeft en klaar is voor de taxi. Dan gaat iedereen naar weer huis en is mijn werkdag voorbij.

Het is dus niet dat mensen hier wonen, hoeveel doe je aan de verzorging van de cliënten?

De meeste mensen die hier komen kunnen veel verzorgende taken zelf. Wel ga ik mee naar bijvoorbeeld het toilet zodat hij hier niet alleen zijn. Sommige worden hierbij geholpen, maar over het algemeen zijn het begeleidende adl taken.

Hoe vond je dat om te doen?

Ik had er geen ervaring mee om mensen te helpen op het toilet. Meestal doe je dit met zijn tweeën en vaak geven de cliënten aan wat zij willen. Deze ondersteunende taken zijn prima te doen en horen erbij.

Hoe is het team waarmee je werkt?

Ik werk af en toe op deze locatie als invaller. Het kan dus zijn dat ik er een paar weken niet ben en inval als iemand plotseling ziek is. Ik ben dus geen vast onderdeel van het team, maar iedereen is heel erg aardig en ik kan het met iedereen goed vinden. Het leukste is dat ik veel dingen weet vanuit mijn opleiding die ik aan collega’s uit kan leggen. Andersom leren zij mij hoe ik in de praktijk met de cliënten om kan gaan en hoe ik het beste kan reageren als er iets gebeurt.

Wat vind je de toegevoegde waarde van deze praktijkervaring op je studie?

Vooral bij een locatie als de Zeilbrug zie je hoe het in de praktijk gaat. Ik had tijdens mijn studie wel gehoord over afasie (de taalstoornis wat het gevolg is van het hersenletsel), maar nog nooit iemand gezien die dit had. Nu weet ik hoe ik met deze mensen om kan gaan. Van tevoren heb je een bepaald beeld van mensen met een hersenletsel, maar de praktijk geeft je een heel ander beeld van hen. Dan is het niet meer eng dat je bij iemand komt die hersenletsel heeft.

Komt er weleens agressie bij deze locatie voor?

Op deze woning valt dit mee, maar soms kunnen er uitbarstingen zijn. Het is dan belangrijk om rustig blijven. Bij sommige cliënten kan dit heftiger zijn dan bij anderen. Uiteindelijk is alles gebaseerd op de vertrouwensband die jij met de cliënt hebt. Omdat ik niet een vast gezicht ben van de cliënten, is dit bij sommige cliënten lastiger. Gelukkig sta ik altijd met een collega die meer ervaring heeft waar ik altijd op terug kan vallen met vragen. Er is eigenlijk geen agressie maar er kan wel eens geschreeuwd worden. Ze kunnen niet echt schelden, maar ze hebben meer een conflict met zichzelf. Op dat moment is het lastig om met ze te praten, maar dit bedoelen zij nooit persoonlijk. Het is dan ook belangrijk om de situatie objectief te bekijken en het niet persoonlijk op te vatten. Zo kun je bijvoorbeeld hebben dat iemand heel vervelend is bij het eten en dat ze borden wegduwen. Een half uur later vragen ze om een knuffel, omdat het toch iets anders is waar ze last van heeft. Dat is dan wel heel lief.

Welke momenten zijn jou echt bijgebleven met cliënten waarbij je echt voldoening van krijg?

Ik vind bijvoorbeeld op de duofiets fietsen heel erg leuk! En laatst hadden we blikken opgestapeld en dan mochten ze die omgooien met ballen. Dan lachen we wel heel erg hard. Gewoon dat ze plezier hebben, dat zijn dan wel de leukste momenten die het absoluut waard zijn!

Wat zou je studenten mee willen even die bijvoorbeeld naar een van jouw locaties gaat kijken?

Ik zou hen mee willen geven om bijvoorbeeld open staan voor verzorging. Ik kan me voorstellen dat je denkt: dat wil ik niet doen, maar je kan het altijd proberen. Ik was zelf niet heel kieskeurig waar ik wilde werken. Ik had wel een kleine voorkeur, maar ik woonde dicht bij deze locaties en stond open voor de uitdaging. Dus als je echt werk zoekt, dan heb je genoeg bij de Tamarinde om bij een van de locaties te starten. Daarnaast vind ik het heel fijn om flexibel te werken, bijvoorbeeld als ik op vakantie ga of tentamens heb. Deze flexibiliteit is ideaal tijdens mijn studie.